NASA tha të martën se kishte zgjedhur SpaceX për të ndërtuar një anije kozmike për të transportuar Stacionin Ndërkombëtar Hapësinor përmes atmosferës së Tokës deri në vendpushimin përfundimtar në Oqeanin Paqësor në vitin 2030.
Kompanisë së Elon Musk i është dhënë një kontratë me një vlerë potenciale prej $843 milionë për të zhvilluar dhe ofruar anijen kozmike, të quajtur US Deorbit Vehicle.
“Përzgjedhja e US Deorbit Vehicle për Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës do të ndihmojë NASA-n dhe partnerët e saj ndërkombëtarë të sigurojnë një tranzicion të sigurt dhe të përgjegjshëm në orbitën e ulët të Tokës në fund të operacioneve të stacionit,” tha Ken Bowersox i NASA-s në një deklaratë. NASA planifikon të marrë pronësinë e anijes kozmike pasi SpaceX ta ndërtojë atë dhe të kontrollojë operacionet gjatë gjithë misionit. Me peshë 430,000 kilogramë, Stacioni Hapësinor Ndërkombëtar është deri tani struktura më e madhe e ndërtuar ndonjëherë në hapësirë.
Bazuar në vëzhgimet e kaluara se si stacionet e tjera si Mir dhe Skylab u shpërbënë në rihyrjen atmosferike, inxhinierët e NASA-s presin që ky objekt të shpërbëhet në tre faza. Së pari, grupet masive diellore dhe radiatorët që e mbajnë laboratorin orbital të ftohtë do të shkëputen, më pas modulet individuale do të shkëputen nga korniza ose struktura e shtyllës kurrizore të stacionit.
Më në fund, korniza dhe vetë modulet do të çahen. Pjesa më e madhe e materialit do të avullohet, por copa të mëdha pritet të mbijetojnë. Për këtë arsye, NASA synon një zonë të Oqeanit Paqësor të quajtur Point Nemo, një nga zonat më të largëta të botës dhe e njohur si varrezat e satelitëve dhe anijeve kozmike.
Segmenti i parë i ISS u lançua në vitin 1998 dhe ka qenë i banuar vazhdimisht nga një ekuipazh ndërkombëtar që nga viti 2001. SHBA, Japonia, Kanadaja dhe vendet pjesëmarrëse të Agjencisë Evropiane të Hapësirës (ESA) janë zotuar të operojnë laboratorin deri në vitin 2030 – megjithëse Rusia, partneri i pestë, është angazhuar vetëm për operacione deri në vitin 2028.
