Astronautët e NASA-s të “ngecur“ në hapësirë mund të pësojnë ndryshime të rëndësishme në trupin e tyre nëse qëndrimi në Stacionin Hapësinor Ndërkombëtar (ISS) zgjatet deri në vitin 2025, paralajmërojnë ekspertët.
Një Starliner me defekt i Boeing dërgoi Barry ‘Butch’ Wilmore dhe Sunita Williams në ISS qershor për “3 ditë” deri më 14 qershor, por ekuipazhi mori lajmin këtë javë se ata mund të mos kthehen në shtëpi deri vitin e ardhshëm. Mosfunksionimi i shtytësit dhe rrjedhjet e heliumit në Starliner bënë që NASA dhe Boeing t’i mbanin dy astronautët në orbitë për më gjatë për shkak të frikës se një udhëtim në anijen kozmike mund të përfundonte në katastrofë.
Shumë studime kanë zbuluar se qëndrimet e gjata në hapësirë mund të shkaktojnë humbje të densitetit të kockave, atrofi të muskujve, ekspozim intensiv të rrezatimit, probleme me shikimin dhe probleme të tjera të rëndësishme shëndetësore.
Astronautët gjithashtu trajnohen në nivele të ndryshme në varësi të kohëzgjatjes së misionit, duke përfshirë testet shëndetësore, të cilat sugjerojnë se Wilmore dhe Williams nuk janë të përgatitur për të qëndruar kaq gjatë në hapësirë.
ISS ka vetëm rreth 90% të gravitetit të Tokës. Të jetosh në gravitetin e reduktuar do të thotë që kockat dhe muskujt e trupit nuk po punojnë aq fort sa është menduar, dhe kjo rezulton në humbje të konsiderueshme të densitetit të kockave dhe atrofi të muskujve.
“Astronautët përjetojnë humbje të përshpejtuar të kockave me një shkallë alarmante – rreth 12 herë më shpejt se osteoporoza e rëndë në Tokë”, tha Kyle Zagrodzky, themelues dhe CEO i klinikës së shëndetit të kockave. “Osteoporoza rrit rrezikun e frakturave, duke çuar shpesh në lëndime që ndryshojnë jetën. Frakturat e pelvisit përbëjnë një shqetësim të madh, pasi ato mund të heqin pavarësinë dhe të rrisin rrezikun e vdekshmërisë.”
Për më tepër, astronautët në misionet hapësinore me kohëzgjatje të gjatë mund të humbasin deri në 50% të masës së tyre muskulore, sipas Agjencisë Hapësinore Evropiane.
