Tashmë prezente kudo në çdo formë teksti kompiuterik apo smartphone, emoji na ndihmojnë shumë për t’u shprehur emocionet përtej fjalëve. Këto simbole komike e kanë origjinen në Japoni dhe nuk ka cep të botës të mos kenë arritur.
Mijra prej tyre listohen në https://emojipedia.org/ dhe qindra të tjera shtohen çdo vit.
Ndoshta nuk e dije, por tashmë ka edhe një ditë ndërkombëtare për to, më 17 korrik.
Por njejtë si kultura, simbole të ndryshme kanë përkthime të ndryshme nga komuniteti në komunitet.
Kur duam të aprovojmë diçka dërgojmë dorën me gishtin e madh ngritur. Por kjo shenjë në Afghanistan, Iran apo Irak mund të të fusë në telashe pasi është ekuivalent me gishtin e mesit në perëndim.
E njëjta gjë nëse bashkon majën e gishtit të madh me atë tregues dhe ia dërgon një braziliani.
Në të tilla raste shkruaj më mirë “ok.”
“Kaka e lumtur” në perëndim mund të përdoret për të shpjeguar një ndjesi tekanjoze apo torrollake bazuar në shprehinë e gëzueshme të imazhit të një jashtqitje që buzëqesh. Ama në Japoni simboli përdoret për t’i uruar dikujt fat. Origjina vjen nga një lojë fjalësh “kin no unko” e cila do të thotë njëkohësisht “paç fat” dhe “kaka e artë.”
Kur do të përgëzosh dikë me tekst, një emoji i përshtatshëm mes shumë të tjerëve është qartësisht ai i duartrokitjes. Ama jo në Kinë, në shtetin aziatik kjo nënkuptohet si ftesë për marrëdhënie seksuale.
Shenja internacionale e rockut dhe metalit, ku dikush ngre gishtin tregues dhe të voglin është kryesisht e mirëpritur. Nga ana tjetër në disa vende latine si Kuba, Spanja, Italia, Brazili dhe Uruguai shenja merret si “brinar” duke treguar se personi të cilit po i drejtohet po tradhëtohet nga partneri, dhe “brinjët” po i shohin të gjithë përveç atij.
