Voyager 2 do të pajiset me një përditësim të software-it në një përpjekje për të mbajtur anijen kozmike në funksionim për një kohë sa më gjatë të jetë e mundur. Vitin e kaluar, sistemi i artikulimit dhe kontrollit qendror të Voyager 1 (AACS) filloi të dërgonte të dhëna të rastësishme përsëri në Tokë dhe inxhinierëve të NASA-s iu deshën muaj për të kuptuar pse.
Rezulton se AACS ishte futur në një modalitet të pasaktë, dhe është e paqartë pse ndërrimi i modalitetit ndodhi në radhë të parë. Ky patch i software-it ka për qëllim të ndalojë të ndodhë e njëjta gjë me Voyager 2 (dhe përsëri me Voyager 1). Suzanne Dodd, menaxhere e projektit Voyager, shpjegon: “Ky patch është si një politikë sigurimi që do të na mbrojë në të ardhmen dhe do të na ndihmojë t’i mbajmë këto anije kozmike në kontroll sa më gjatë që të jetë e mundur… Këto janë të vetmet anije kozmike që operojnë në hapësirën ndëryjore, kështu që të dhënat që ata po dërgojnë janë jashtëzakonisht të vlefshme për të kuptuarit tonë të universit tonë lokal.”
Duke qenë se Voyager 2 është mbi 19 miliard km larg, u deshën mbi 18 orë për të dërguar patch-in e software-it drejt anijes kozmike të premten. Ekziston rreziku që patch-i mund të mbishkruajë kodin thelbësor ose të ketë pasoja të padëshiruara, kështu që po kryhet një lexim i memories AACS për t’u siguruar që gjithçka është në vendin e duhur. Nëse nuk gjenden anomali, përditësimi do të aktivizohet më 28 tetor.
Voyager 1 gjithashtu duhet të instalojë patch-in, por për shkak se është më larg nga Toka (24 miliard km larg Tokës), të dhënat që ai dërgon janë më të vlefshme. Me këtë në mendje, NASA vendosi të përdorë Voyager 2 si “një objekt testimi për binjakun e saj”.
