Një peshkaqen i rrallë me ngjyrë të bardhë si një “fantazëm” është zbuluar në ujërat e thella të detit Adriatik pranë Shqipërisë. Megjithatë nuk bëhet fjalë për peshkaqenin e madh të bardhë, të cilët janë të pranishëm në Mesdhe por jo aq të zakonshëm, por një lloj tjetër peshkaqeni i cili ka ngjyrë të bardhë për shkak të një defekti gjenetik të quajtur Oxynotus centrina oseleucizëm.
I nxjerrë së fundmi në sipërfaqe nga një peshkarekë tregtare pranë ishullit të Sazanit – një zonë ushtarake e pabanuar në brigjet e Shqipërisë – në një thellësi prej rreth 200 metrash, është rasti i parë i njohur i leucizmit në një peshkaqen të egër. Kapja ishte e jashtëzakonshme jo vetëm për shkak të rrallësisë së specieve, por edhe për shkak të ngjyrës së habitshme, të cilën shkencëtarët më vonë e konfirmuan si një çrregullim pigmenti.
Ndryshe nga albinizmi, ku ka një mungesë të plotë të melaninës dhe irisi është i kuq për shkak të enëve të gjakut, kafshët me leucizëm ruajnë pigmentimin normal të syve. Në rastin e këtij peshkaqeni, ndërsa trupi i tij ishte pothuajse tërësisht i zbehtë, sytë nuk treguan asnjë shenjë depigmentimi, duke konfirmuar leucizmin e tij dhe jo albinizmin.
Autori kryesor i studimit, Andrej Gajić, i cili drejton Sharklab ADRIA në Shqipëri, thekson se leucizmi nuk e parandalon plotësisht prodhimin e melaninës, por përkundrazi e kufizon atë në zona specifike apo edhe në të gjithë trupin, duke krijuar pamjen fantazmë të peshkaqenit.
Në mënyrë tipike, këto lloj peshkaqenësh kanë një ngjyrë gri-kafe ose të zezë të errët, duke i ndihmuar ata të fshihen në habitatin e tyre të errët në det të thellë. Mirëpo ky peshkaqen kishte njolla të zbehta gri në të bardhë në trupin e tij.
Megjithatë, pavarësisht ngjyrosjes së tij të pazakontë, peshkaqeni dukej se ishte në gjendje të mirë shëndetësore. Megjithatë, siç thekson Gajić, fakti që ky peshkaqen dukej i shëndetshëm sugjeron që çrregullimet e pigmentit nuk mund të pengojnë domosdoshmërisht aftësinë e tyre për t’u ushqyer, për t’i shpëtuar grabitqarëve ose për t’u riprodhuar.
Gajić dhe kolegët e tij sugjerojnë se faktorët mjedisorë, të tillë si ndotja apo ndërrimet e temperaturës dhe rritja në popullata të izoluara, mund të luajnë gjithashtu një rol në shkaktimin e ndryshimeve të pigmentit, megjithëse nevojiten shumë më tepër kërkime për të sqaruar këto ndikime.
