Shkencëtarët mund të kenë zhvilluar një teknologji të re që mund të jetë shumë e rëndësishme për personat që kanë probleme me varësinë ndaj lojrave të fatit, e cila ka shfaqur rezultate pozitive pas testimit në majmunë.
Majmunët pëlqejnë të rrezikojnë shumë, por kur shkencëtarët vendosën një çip në trurin e tyre, ata u bënë shumë më të kujdesshëm, siç tregohet në studimin e ri. Një ekip studiuesish në Universitetin e Kiotos në Japoni përdori disa drita të kontrolluara nga çipi i implantuar për të aktivizuar dy pjesë të ndryshme të trurit të majmunëve. Ndezja e njërës i inkurajoi ata të merrnin rreziqe më të mëdha me shpresën për një fitim më të madh, ndërsa ndezja e dritës tjetër i bëri kafshët të kënaqeshin me një shpërblim më të vogël, por më të sigurt.
Ky studim na ofron një kuptim më të mirë rreth varësisë nga lojërave të fatit, thanë studiuesit që qëndrojnë pas studimit.
Por, përpara se të studionin ndryshimet në tru, shkencëtarët filluan të kuptonin nëse gjashtë majmunëve të përzgjedhur u pëlqente të luanin kumar. Ata i trajnuan majmunët të shikonin pika me ngjyra të ndryshme në një ekran për të marrë një shpërblim me ujë. Disa pika do t’i jepnin majmunit një shpërblim të vogël 90% të kohës – rrezik i ulët, shpërblim i ulët.
Ngjyrat e tjera jepnin një shpërblim që ishte 10 herë më i madh, por ai aktivizohej vetëm 10% të kohës – rrezik i lartë, shpërblim i lartë. Në masë dërrmuese, majmunët zgjodhën ngjyrat me rrezik të lartë dhe me shpërblim të lartë. Ashtu si një kumarxhi, edhe pse mund të humbasin më shpesh sesa të fitojnë, ata luajtën për një shpërblim të madh. Më pas ekipi u përpoq të kuptonte se cilat zona të trurit ishin në kontroll të kësaj llogaritjeje të raportit rrezik-shpërblim.
Kur ata çaktivizuan një rajon specifik, majmunët ndaluan së bëri zgjedhje të rrezikshme. Asnjë fushë tjetër nuk pati një efekt të ngjashëm, madje edhe zona që janë treguar se luajnë një rol në vendimmarrjen e majmunëve. Rajoni i identifikuar nga studiuesit është pjesë e zonës Brodmann në lobin frontal të majmunit, i cili ka dhjetëra pjesë më të vogla që lidhen me të gjitha llojet e aktiviteteve të trurit duke përfshirë të folurit, dëgjimin dhe lëvizjen.
