Shumë teori të ndryshme janë propozuar të cilat kanë një qëllim të vetëm: të shpjegojnë se përse kafshët dhe njerëzit hapin gojën. Disa prej tyre pretendojnë se përmes hapjes së gojës plotësohen nevojat për okisgjen, disa të tjerë thonë se ky veprim freskon trurin dhe tendos mushkëritë.
Tashmë, një studim i ri zbulon se hapja e gojës ka evoluar nga një sinjal social i cii lajmëronte personat përreth për rënien e vigjilencës së një personi, në mënyrë që ata të ishin më të kujdesshëm për t’u mbrojtur nga predatorët.
Nga ana tjetër, fenomeni i njohur si “sëmundja ngjitëse e hapjes së gojës” – hapja e gojës pasi ju shikoni një tjetër person që bën të njejtin veprim – mendohet të ketë ndikuar në përhapjen e shpejtë të këtij fenomeni.
Sipas studimit të kryer nga Andrew C. Gallup, studiues i shkencave të sjelles, tregohet se hapja e gojës është një fenomen që është i pranishëm në specie të ndryshme dhe mendohet të jetë i rëndësishëm biologjikisht. “Ai shërben si një sinjal që rrit vigjilencën individuale dhe promovon sinkronizimin përmes ‘ngjitjes’.” tha Gallup. Ai shtoi gjithashtu: “Provat na sugjerojnë se hapja e gojës ka evoluar fillimisht si një event spontan me natyrë psikologjike.”
Analizat e mëparshme kanë sugjeruar gjithashtu një ndërlidhje pozitive midis kohëzgjatjes së hapjes së gojës me madhësinë e trurit: pra sa më e gjatë të jetë hapja e gojës, aq më i madh është truri.
